«Το κακό τραγούδι μολύνει»

Για τα 52 χρόνια προσφοράς του στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, το Φεστιβάλ Πέτρας και ο Δήμος Πετρούπολης θα τιμήσουν τον λαϊκό στιχουργό Κώστα Βίρβο, σε ειδική εκδήλωση (τη στηρίζουν «ΤΑ ΝΕΑ»), αύριο, στις 9, στο Θέατρο Πέτρας

«Επεδίωκα πάντα τα τραγούδια που έγραφα να είναι σωστά, να είναι καλά, γιατί πίστευα και πιστεύω πως το καλό τραγούδι διδάσκει, ενώ το κακό καταστρέφει και μολύνει τις συνειδήσεις», λέει ο Κώστας Βίρβος
<center>
<img border="0" src="/photos/articles/89_1.jpg"></p>
</center>
«Το δημοτικό είναι η μάνα του ρεμπέτικου και κάθε γνήσιου είδους ελληνικού τραγουδιού. Γνωστές δημιουργίες των Βαμβακάρη, Τσιτσάνη και Καλδάρα έχουν ρίζες δημοτικές», λέει στα «ΝΕΑ» ο λαϊκός στιχουργός Κώστας Βίρβος, που ετοιμάζει δύο νέους κύκλους τραγουδιών, με δημοτικά και ρεμπέτικα. «Δεν μπορώ να ησυχάσω ούτε σ' αυτή τη σημερινή ταραγμένη εποχή. Συλλογιέμαι και γράφω. Και θα γράφω όσο θα ζω. Έχω ένα γραφείο με τέσσερα συρτάρια γεμάτα από στίχους τραγουδιών», τονίζει ο Βίρβος, που συμπληρώνει φέτος 52 χρόνια δημιουργικής προσφοράς στο ελληνικό τραγούδι.

Η άποψη ότι το ρεμπέτικο τραγούδι γεννήθηκε από το σμυρναίικο δεν είναι σωστή, υποστηρίζει ο Κώστας Βίρβος και το εξήγησε: «Το σμυρναίικο είναι ένα μωσαϊκό από φραγκολεβαντίνικα, από ρεμπέτικα του παλιού καιρού, αραβικά και ελληνικά τουρκοποιημένα. Αυτό ήταν το σμυρναίικο τραγούδι».

Τα ρεμπέτικα τραγούδια που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει σε ψηφιακό δίσκο ο Βίρβος έχουν ­ όπως λέει ο ίδιος ­ ένα σοβαρό ύφος στον λόγο και μια γλυκύτητα στη μελωδία. Έχουν ακόμα ένα στοιχείο απροσδιόριστο που ­ κατά τον δημιουργό τους ­ θα φανεί στις εκτελέσεις. Δεν είναι γνωστό ακόμη ποιος θα είναι ο τραγουδιστής. Μπορεί να είναι γνωστό όνομα, μπορεί όμως να είναι και νέος και να κάνει ένα ξεκίνημα με αυτά τα ρεμπέτικα του Βίρβου που ξεχωρίζουν για τη μουσική τους (έχουν το στυλ ρεμπέτικων του Τζουανάκου ή του Λαύκα) και για τον ωραίο στίχο τους. Ένα από αυτά είναι λαϊκή καντάδα, ένα όμορφο μινόρε: Μια παρέα μεθυσμένη/ μεσ' τη νύχτα τραγουδά/ για μια αγάπη προδομένη/ και σε σκέφτηκα ξανά. /Τραγουδούσαν στο ρεφρέν/ πως δυο μάτια κλαιν'/ και ακόμα μια φορά/ έκλαψα πικρά.

«Προτίμησα τον φιλτραρισμένο στίχο, γιατί αυτό έχει ανάγκη σήμερα ο κόσμος, αυτό αναζητούν οι νέοι», τονίζει ο Βίρβος και λέει ότι οι μάγκικες λέξεις δεν βρίσκουν έδαφος στην εποχή μας. Για τα δημοτικά τραγούδια που ετοιμάζει παράλληλα με τα ρεμπέτικα, ο Κώστας Βίρβος εξηγεί ότι ένιωσε την ανάγκη να το κάνει αυτό μετά την απήχηση που είχε ο προηγούμενος δίσκος του με δημοτικά κομμάτια. «Είναι τραγούδια που φέρνουν τη μοσχοβολιά και την καθαρότητα της υπαίθρου και περιέχουν παράδοση, λαογραφία και πολλά στοιχεία από τη ζωή των απλών ανθρώπων».

Για τη σχέση και αλληλεπίδραση του δημοτικού με το ρεμπέτικο ο Κώστας Βίρβος λέει ότι αυτά τα δύο είδη δένουν απόλυτα μεταξύ τους γιατί ανάμεσά τους υπάρχει ένας δυνατός κρίκος, η γνησιότητα. «Η ''Συννεφιασμένη Κυριακή'' σαν μελωδία είναι δημοτικό άκουσμα. Κι όταν την τραγουδά ο Βασίλης Τσιτσάνης, αυτό το άκουσμα με την προφορά του ερμηνευτή γίνεται πιο έντονο. Κι άλλα τραγούδια του Τσιτσάνη, όπως και του Βαμβακάρη και του Καλδάρα, έχουν ρίζες δημοτικές. Επίσης, ένα σατιρικό βαρύ ζεϊμπέκικο, του Γιώργου Μπάτη, που τραγουδούσε ο ίδιος, έχει δημοτικό στυλ: ''Σου 'χει λάχει, σου 'χει λάχει να σε κυνηγούν οι βλάχοι''».

Η γνώμη του Κώστα Βίρβου για τη σημερινή κατάσταση στο ελληνικό τραγούδι είναι μάλλον θετική: «Το ελληνικό τραγούδι σήμερα βρίσκεται πάλι σε καλό δρόμο. Παρατηρείται μια βελτίωση. Νέοι καλλιτέχνες ψάχνουν τις μουσικές μας ρίζες και παίρνουν πολλά στοιχεία τα οποία προσαρμόζουν άλλοτε σωστά κι άλλοτε όχι στις σημερινές ανάγκες. Έχουν ανησυχίες, προβληματισμούς και πολλές εμπνεύσεις οι νέοι καλλιτέχνες του τραγουδιού. Έχουν όμως κι ένα μεγάλο και ίσως αξεπέραστο εμπόδιο. Βρίσκουν κλειστές τις πόρτες των πολυεθνικών εταιρειών δίσκων. Χτυπούν, αλλά κανείς δεν τους ανοίγει. Οι μάνατζερ των εταιρειών προετοιμάζουν και κατασκευάζουν ''καλλιτέχνες'' όπως τους θέλουν. Τους κόβουν και τους ράβουν τραγούδια στα μέτρα τους. Στόχος τα υπερκέρδη. Και στην εποχή μας γίνονταν αδικίες κι έμειναν έξω από το τραγούδι άξιοι και ταλαντούχοι καλλιτέχνες. Σήμερα η κατάσταση δεν είναι απλώς δύσκολη. Είναι άγρια και βρώμικη. Ευτυχώς που υπάρχουν σεμνοί καλλιτέχνες που μάχονται αυτή την κατάσταση και βρίσκουν δικό τους τρόπο ν' αναδείξουν και να περάσουν στον κόσμο ποιοτικά τραγούδια».

ΤΑ ΝΕΑ , 26-06-2000 , Σελ.: P03
Κωδικός άρθρου: A16775P031