Ένα αντίο στον ρεμπέτη Ιορδάνη Τσομίδη

"Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά,
εμένα αγαπούνε,
μόλις θα μ' αντικρίσουνε,
θυσία θα γενούνε.

Κι όσοι δε με γνωρίζουνε,
τώρα θα με γνωρίσουν,
εγώ κάνω την τσάρκα μου,
κι ας με καλαμπουρίσουν.

Εγώ φτωχός γεννήθηκα,
τον κόσμο έχω γνωρίσει,
μέσ' απ' τα φύλλα της καρδιάς,
εγώ 'χω μαρτυρήσει..."

Με τούτο το ρεμπέτικο τραγούδι που 'γραψε ο "πατριάρχης του λαϊκού τραγουδιού" Μάρκος Βαμβακάρης, ο Φραγκοσυριανός, μας αποχαιρέτησε ο μπουζουξής - ρεμπέτης Ιορδάνης Τσομίδης, την Καθαροδευτέρα από την τηλεόραση στην εκπομπή "Στην υγειά μας βρε παιδιά", που παρουσίασε ο Σπύρος Παπαδόπουλος. Με τη φωνή του, που 'μοιαζε μ' αυτή του Βαμβακάρη, ο Ιορδάνης είπε, δυστυχώς, μόνο αυτό το τραγούδι, παραμερισμένος στην άκρη να φουμάρει θεριακλίδικα. Συχωρέθηκε, στα 74 του χρόνια και το 'νε ταφιάσανε στο κοιμητήρι της Καλλιθέας, σε "κοιμητήριο είναι στημένα δύο κυπαρίσσια", τραγούδησε ο Διονύσιος Σολωμός.

Ο Ιορδάνης είχε γεννηθεί το 1932 στην Κοκκινιά. Δούλευε σε τσαγκαράδικο κι έμαθε στην αρχή να παίζει στο μαντολίνο του αδερφού του Γιώργου, που εκτελέστηκε από τους γερμανοτσολιάδες, στο μπλόκο της Κοκκινιάς. Αργότερα έμαθε να παίζει και μπουζούκι. Ήταν πρωταθλητής στα 5.000 μέτρα τρέξιμο κι αθλητής στο τριπλούν άλμα.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο κέντρο "Φοίνικες" στην Κοκκινιά, κι αργότερα στο Σκοπευτήριο με τη Σωτηρία Μπέλλου, στο "Ταξίμι" στα Εξάρχεια και στη Χαλκίδα. "Δουλεύω όπου θέλω εγώ κι όπου γουστάρω" έλεγε.

Πήγε στην Αμερική, όπου δούλεψε με ροκ ορχήστρες κι έγινε φίλος με τον Τζακ Νίκολσον και τον Μπομπ Ντίλαν, που μ' αυτόν θα συνεργαζόταν, αλλά τροπιλίστηκε από δισκογραφικές εταιρείες. Στο Χόλιγουντ σχετίστηκε με φιλία με τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Συνεργάστηκε με τον Αμερικανό σαξοφωνίστα Φιλ Γουτς και το 1967 βγάλανε δίσκο. Εκτός από την Αμερική με το μπουζούκι του δούλεψε στην Ολλανδία, το Βέλγιο και σ' όλα τα Βαλκάνια. Το 1974 γύρισε στην Ελλάδα συγκλονισμένος από την τραγωδία στην Κύπρο.

Έγραψε οκτώ δίσκους, ανάμεσά τους το οργανικό "Καθαρά γαλάζια νερά" (1959), "Για μας ποτέ μη ξημερώσει" (1960). Στην Αμερική έγραψε το οργανικό "Για το κέφι του Ζορμπά".
Ο Ιορδάνης Τσομίδης υπήρξε πολύ καλός λαϊκός καλλιτέχνης στο μπουζούκι και στο τραγούδι, σεμνός, κι απαρατήρητος. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. Καλό του ταξίδι.
Βασίλης ΠΛΑΤΑΝΟΣ